Kum gibi savruldu tenim
vurdu çöl kıyısına,
bazen yorgun bir yaşlı,
bazen gençliğe yeniden
olan merhabasıdır sanki,
bu ömür.

estikçe fırtınalar
vurur kıyılarıma
sesizce,
dövdükçe üşür
ruhum
sonbaharın rüzgarında.

toprak ana kadar sesizdir
sana olan hasretim.

yolcuların en yorgunuyum
hey gönül,
savrulan
bir kum tanesi gibi
düşerim kendi çölüme,
üşür tenim can içinde
can ile..

İpek Bayrak..29.10.2013