Nasılı kıyılırdı
çocukluğuma;
bin kez bakarkan
gözlerime,
bin utançla
boğdun sevincimi,
bin kadar
haince!
yoklukla belledim
tüm renkleri
gök kuşağım sönük
ve keder içinde.
ne çok öfkenin
kurbaniydim bilinmezken,
ben her seferinde
çocuktum kendimle.!
bilmeden
karalara boğuldu
bahtım
ve
bir yanım
büyümeden
yitip giden çocukluğum.
uçurtmalarım ağlaken
ben yoktum
SİZİNLE,
elveda derken
ben hep çocuktum..!!
İpek Bayrak..20.11.2013
Dünya çocuklar gününde bile, bunca çocuk katledilince nasıl kutlarız ki, onların kara bahtlı ve kara günlerini? (((((
Bu şiir'im, çocuklar için.!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder