DİLSİZ AĞLAR ACILARIM.!

Dilsizce konuştu acılarım,
AĞLARKEN ÜŞÜDÜ,
büyürken sığmadı yüreğime.
ben kaçarken
kendimden,
o boy verip;
koştu ardımdan.!

seyre daldım
seyrine yorulurken,
kederim dilsiz büyüdü
koynumdan.!

aktı yaşlarım
ırmaklar boyunca,
her yüreğin
kederine karıştı
koşarcasına.!

kaç yangın yerine dönüştü
kim bilir!
bu yürek
bu can,
ben donarken
soğuk düşümden,
O, hep yandı
yangın yerinden.!

haykırışlarım
kana bulandı,
dilsiz
ve sessiz,
belki soma da,
ya bir başka diyardan.

hiç farkı yoktur
kederin,
dili hep
ayni acıtır
insan olan, İNSANI.

kuytuların derinliğinde
kaybolan sen,
YANARKEN ben,
DİLSİZ ACILARINLA
KONUŞURKEN sen.!
hep birdi
birbirine benzer acılardan.!


İpek Bayrak..19.5.2014