Gün ağardı penceremden
içeri,
süzülen
ışığın
gölgesindeyim
hey gönül.

ağacın yaprağı gibi
tek tek düşerken
toprağın koynuna,
teninden ayrılan
dalların
son perdesiyim,
her bir nefesimde.!

her dem hüzüne boğulur
bir yanım,
yüzüme vuran
aynanın
karanlığında bakarken,
son demdir
her sonbaharımdaki
son ağlayişim.!

ağaçların uryanı
kadar hüzün ve çıplaktır
doğanın yanlızlığı,
ürkütücü
dağların
hükmü
kadar
sefil bir
ağlayiştir son bakışımız.!

İpek Bayrak..24.10.2013