Ezdik sabrın taşını
un ufak, 
duyguların
esarettindedir
iki göz.

kaç yaralı yangında geçti
bu ömür,
sen ağlarken ben yaralı,
çırpınışların
gölgesinde kaybolan
ağıtların sağnağındayim.

sığındığım
tek yerdi
kendimle olan
ben!

efsane düşlerim yorgun,
gizli kalan
iki kelamın
hecesindeyim sanki.!

bir varmış bir yokmuş
masalların
içinde yoktur yerim.

gönül yorgunuyum
sadece;
gönlümde kalan
tek hasretimle.

İpek Bayrak...