Ayın şafkı hüzünle bakar yüzüme
titrek ışığın lambasında
söndü umutlarım,
sensizlikte
nefesim
nefesine karıştı
her seferinden.!
renklerin tonu
bozbulanık
renksiz olunca;
hücremin duvarından
kaldı iki göz
diyarbakır zindanında.
sonbahar gazeline takıldı
ayağım,
ağaçlar boynu bükük
ağlaşırken
gün ışığı sönük kaldı izdirabımdan.
daha kaç can yanacaktı
can içinde
bilirmisin?
ben
bilmezliklerin
son deminden
demlenirken,
sen kışın döküntüsüne
takılan
ilkbaharımsın.
İpek Bayrak.. 16.9.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder