Kan kurumuştu halepçe de
elmayla kokardı ölüm,
kaç nesil yok oldu
yokluğun içinde
bilinmez,
mazlumların göz yaşlarıydı
ağlayan halepçe de.!

yıkıntılar virandı insan yüreğinde
suskundu dağlar
kan ağlar fıratın suyu
kendi sesizliğinde.

güneşin yası karanlıktı
o gün,
gölgelerin içinde.

bulutlar kedere büründü
zulmün sesizliğinde,
renkleri yoktu ölümün
ölümden gayrı.

her yer halepçeydi
yok olan nesillerle,
kerbelaya düşen göz yaşıyla..

İpek Bayrak....