Hergün bir annenin ölümüydü kadın,
ağlayan
kırılgan kanatları
üşüyen yüreğiyle.

biraz daha kanardı
kalbi,
sesiz hıçkırıkların gölgesinde
Hergün bir annenin ölümüydü
kadın.

çocuklara sığınan gölgeleri
anıların bitmesiydi
her ölüm.!
bir kadın bir çiçekti
koparılan dalında
boynu bükük.

kaç erkeğin hışmı var
gölgeyle yürüyen ardında!

özgürlüğüne hançer değmiş
korkuları zindan
yaşamı zincire bağlanmış
hayvan misalli,

kaç can gidecekti
kötülüğün
kara zulmüne?

bir bilinmezlikti mezarı
toprak bile acıdı
kendi heybetinde
bir anne daha öldü
bahtısız törelerin
kara bahtında.

Hergün bir annenin ölümüydü kadın.

İpek Bayrak...