Dil, yarası deydi canına
hey gönül!
ok gibi vurdu tenini
can ile
canan üşüdü
ruhuna değen
yerdeki ateşten.

hangi öfkenin külünde doğdun
bilinmez,
sen yaralıyken
ben vurgun.

su sesizliğe boğuldu
ateşin kalesinde.

nemrut'un
dirilen öfkesi
bile yakmaz iken
ibrahim'i,

çöl kızgını ateşten
gömlektir giydiğin
her vuruşan dil yarasında
yaralı kalan
sen,
ve ben!

İpek Bayrak...