Ayin şefkı vurdu geceme,
üzerimi örten karanlığındandır
nefesiz kaldığım an.

ne çok bilinmezlikler var
bilinen hayatta,
sarar gök kuşağı gibi her renkte.

gel sen kendin ol
benim kadar
ben,
umutların yeşersin
her ilkbaharda.

aynaların kırgınlığına takılmadan
sürsün
ömür dizelerinde ki,
anlamlı ve geriye kalan
son keder.

nefesin üşümesin
nefesiz gecelerinde.

İpek Bayrak..