Ne ağlamak düştü yanı başımda,
ne kederler uçtu
kucaklarımda,
ısız vadilerin
ısız çocukları,

topraklar sardı kederimi
göz yaşlarım
okşadı bulutların yanlızlığını
belki bir daha doğmazdı
güneş bahtıma
küsmüştü
ayin gecesi karanlığımda,

düştüm tuzakların kanlı pençesine,

can vardı
cananla ağladı
düşlerimde,

asırlar geçti
ömür penceremde,
beslendi dağlar
kan ile,
çiçekler yas keder içinde
bir nefeslik ömür
kaldı düşümde
ısız vadilerin
ısız çocukları,

tükendi vicdanlar
yok oldu benlik
bir seher yeli öper yüreklerde
yanlızlık çıksın kaderinde.
ısız vadilerin
ısız çocuklarında.

8.6.2012 İpek Bayrak... Sevgilerimle.. Değerli dost ve arkadaşlarım, düz şiir yazmayi, yeni yeni deniyorum..Hata ve kusurlarım çok olacaktır mutlak, afınıza sığınarak, yanlış ve hatalarımdan dolayi özür diliyorum..Saygılarımla..