
İpek Bayrak :
Can amcam, mert amcam, yurek amcam, seni ne kadarda cok ozlemisim!Bir bilsen. Bu yaziyi yazarken bile goz yaslarimi durduramadim....Sen, bazen dervis gibiydin, bazen cilgin hukumdar gibi alevlere yenik kalirdin ve bazende babacan davrani...slariyle etrafi susler espiriler yaparak, bizleri sevince bogar yasamimizi kıpır kıpır ederdin.
Ne cok ozlemisim seni. Baliklarin denizde ayrilip susuz can cekistikleri gibi!
Insan yukluydun beh amcam.....Bu hasreti ve ayriligi aramiza koyan gercek hayatin kendisidir. Biz buna katlaniyoruz ve sabri öğrenip yaşama ve acilarimiza direniyor, yasamdaki yerimizi almaya calisiyoruz.
Ölüm, yasam kadar gercektir beh amcam.
Senin o sicak yuregini ne cok ozlemis can amcam.!
Seni, erken kaybetmenin acisi hep icimde gizli gizli aci bir yol izliyordu!....Bu yolda birgun sana kavusmanin umudunu hep tasir oldum.
Nasrettin hocanin yaptigi espirilerin ve sakalarin kulaklarimin ugultusunda hic kaybolmadi. CAN AMCAM.
Belkide bende hic dusunemezdim birgun yillar gecsede ardinda sira sira mektup yazmayi:
Ama icimdeki, sensizlik sana yazmama gayret gosteren yol oldu.
Yattigin yer cennetin isiklariyla seni sonsuza kadar aydinlatmasını dilerim.
Seni cok seven yegenin de bir kelam can amcam!
seni sevgiyle anar, saygiyla ruhunun önünde egilirim. kal hakkin sevgisiyle. Ipek.